Terug thuis van onze Japanreis.

Men zegt dat terug thuiskomen het beste deel van iedere reis is. Dat reizen, hoe mooi ook, stressvol kunnen zijn en dat men na een tijdje terug naar huis verlangd. Bij plezier of vakantiereizen heb ik dat dikwijls meegemaakt, maar nooit, hoe slecht het weer door koude, sneeuw of regen ook was, heb ik die gevoelens gehad tijdens mijn vele reizen naar Japan. Bij die reizen was het steeds andersom, ik had altijd spijt dat ik naar huis moest komen. De dagen vlogen zo snel voorbij dat de dag van de terugvlucht als een verrassing op me neerviel en me onvoldaan achterliet.

Zo was het ook nu weer. Iedere dag om acht uur de auto in en naar de kwekers, waarmee onze vriend Masahito Kataoka voor ons op voorhand een afspraak gemaakt had. De jacht naar de mooiste, interessantste en ook betaalbare Koi is fascinerend, maar zeer vermoeiend. Het vergt veel van je en vraagt de hele dag al je aandacht. Sommige Koi zijn zo mooi dat je ze niet wil laten gaan, maar de prijs die de kwekers er voor vragen zijn veel te hoog en dan moeten we onderhandelen. Bij anderen valt de prijs wel mee, maar had je liever dat de kwaliteit iets hoger lag. Het is iedere dag wikken en wegen. Zal ik of zal ik niet kopen. ’s Middags even ontspannen en nieuwe krachten opdoen bij een lekkere noedelsoep en na een half uurtje weer vol aandacht naar de volgende kweker. Zo gaat het iedere dag opnieuw. Het is alsof je ontwaakt wanneer de zon ondergaat of je je plots bewust wordt dat het daglicht te slecht is om nog goede keuzes te maken. Dan ben je genoodzaakt om te stoppen die dag en je had nog zoveel willen doen. Maar niet geklaagd, want iedere avond werden we wel door enkele kwekers opgepikt aan het hotel en gingen we samen ergens lekker Japans eten. Het waren zeer gezellige avonden.

Op één zonnige dag na, regende het iedere dag, soms van de morgen tot de avond en de temperatuur schommelde altijd tussen 8 en 10 graden. Maar de herfstkleuren in het Yamakoshigebergte deden ons de nattigheid vergeten. Wat kan de streek rond Ojiya en Nagaoka toch mooi zijn, je moet er alleen oog voor hebben. Zoals altijd, als we er rondtoeren, genoten Alex en ik er weer volop van. De meeste kwekers zijn al vele jaren goede vrienden. We weten dat we er mooie, gezonde vissen zullen vinden. De dagen vlogen voorbij. Langzaam kregen we een interessante selectie bij elkaar en wisten we dat we in het nieuwe seizoen van 2017 weer vele mooie juweeltjes aan onze klanten zullen kunnen tonen. Mooie Kohaku bij Oyaji, een viertal Sanke met interessante patronen bij Donomai en super nisai en sansai Asagi bij Kataoka. Stevige veelbelovende nisai Showa bij Isa en Dainishi. Mooie sansai Kujaku en Sanke bij Oofushi, prachtig witte male en female Platinum bij Chogoro, enkele Koromo met mooie patronen bij Sakazume, Ochiba bij Ikarashi, Shiro en Hi Utsuri, enz… Tevreden, maar met spijt in het hart dat het weer voorbij was, kwamen we gezond weer thuis. Binnen enkele weken zal deze nieuwe selectie in Brecht aankomen. Onze quarantaineafdeling staat klaar om ze te ontvangen. We houden jullie op de hoogte.

Piet